- bisahib
- sif. <fars. bi. . . və ər. sahib>1. Sahibsiz, yiyəsiz. Bisahib ev. Bisahib at.2. Baxımsız, himayəsiz, kimsəsiz. Bisahib uşaq. – <Sona xanım:> Qurbanın olum, məni öldür, onu aparma! Məni bisahib qoyma! M. F. A.. Bu qaranlıq ev içrə bisahib; Ürəyim tifl, taleyim rahib. A. S..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
